Australia is AMAZING!!

Wat heeft dit land veel te bieden! Van het ene uiterste komen we terecht in het andere uiterste! Maar we vermaken onze elke dag enorm.

Dinsdag 9 oktober
We zijn vanmorgen begonnen met Townsville te ontdekken. We hadden de camper geparkeerd en zijn een aantal straatjes door gelopen. We zijn onze zoektocht naar hoeden en petten weer gaan voortzetten en met succes, Jelmer had namelijk al snel een goede pet gevonden. Aangezien het rond 10.00 uur was en het al niet meer te harden was vanwege de warmte zijn we naar een shopping mall gegaan met airco en ook daar hadden we succes, Arlette heeft eindelijk een hoedje gevonden die goed zat en die ze leuk vond. Daarna zijn we weer de weg op gegaan en met dit weer is dat niet altijd even comfortabel. We hebben wel airco in de camper maar daar is Jelmer gelijk goed verkouden van geworden de eerste dagen en het zuipt brandstof dus rijden we nu steeds met de twee ramen open. Nadat we weer een flink stuk gereden hadden kwamen we aan in Airlie Beach. Dit is een klein leuk dorpje wat voornamelijk bekend staat om zijn opstap naar de Whitesunday Islands. Dit is een eilandengroep vlak voor de kust. Deze eilandengroep is zo geliefd omdat het prachtige witte stranden heeft en voor de kustlijnen koraal is te vinden. Vanuit Airlie Beach gaan dan ook verschillende boottochten naar de Whitesunday Islands toe. We hebben gekeken of wij een van deze boottochten wilden doen maar zijn toen samen tot de conclusie gekomen dat we dat niet zouden doen. Helaas kan je vanaf land weinig zien van deze mooie eilandengroep. We zijn toen naar de camping gereden waar we ’s middags gebruik hebben gemaakt van het zwembad.
’s Avonds tijdens het eten koken kwamen we een stel Nederlanders tegen. Na hier even mee gesproken te hebben bleek ‘Cor’ op het CAH gezeten te hebben. De CAH is de andere agrarische hogeschool in Dronten. Cor en Jelmer zaten toevallig samen in de organisatie van de kennismaking ‘s week van de CAH en de STOAS (de agrarische hogeschool waar Jelmer gezeten heeft). Zo zie je maar dat de wereld klein is. We hebben vervolgens hier de hele avond mee zitten kletsen en zij doen dezelfde route als wij nu doen alleen rijden zijn door naar Melbourne. Het zou dus best kunnen dat we ze weer ergens tegen komen.

Woensdag 10 oktober
Vanmorgen hebben we eerst nog even wat tijd doorgebracht in Airlie Beach en daarna zijn we verder gaan rijden naar Mackay. We waren op weg naar Eungella NP toen we na een stuk rijden zagen staan dat het nog 60 kilometer rijden was. We hadden nog maar een kwart tank en konden niet het risico nemen dat we zonder benzine zouden komen te staan. We zijn toen eerst naar Mackay gereden om daar te gaan tanken. Vervolgens hebben we gelijk boodschappen gedaan en was het alweer 14.00 uur. We hadden eigenlijk beide niet meer de energie om in het Eungella NP te gaan wandelen en hebben toen besloten om de camping op te gaan zoeken. Onze camping ligt in Cape Hillsborough NP. Het was een stukje rijden maar dan heb je ook wat. De camping ligt gelijk aan het strand en ons plekje ook. Het bijzondere van dit National Park is dat bij zonsondergang en zonsopkomst de kangoeroes over het strand lopen naar de zee toe om aan hun zout behoefte te voldoen. Aangekomen op de camping bleken er ook kangoeroes op de camping rond te lopen. Het was een bijzonder gezicht om deze beesten nu in levende lijven te ontmoeten. We hebben namelijk al veel van deze beesten gezien maar deze waren helaas allemaal dood, aangereden door het verkeer.
’s Avonds zaten we dan ook klaar met onze camera op het strand en ja hoor daar liepen twee kangoeroes over het strand naar de andere kant van het strand toe. We moeten eerlijk zijn dat we er wat meer verwacht hadden maar zijn toch erg blij dat we deze twee nu gezien hebben.

Donderdag 11 oktober
Het weer was vandaag wat somberder, grijze bewolking en zo nu en dan wat regen. We moeten eerlijk zijn dat we dat niet heel erg vinden. De laatste dagen waren heel erg warm waardoor dit nu even een verademing is. We hebben vandaag een flink stuk gereden maar voordat we daar aan begonnen zijn we eerst weer gaan rijden naar Eungella National Park. Dit was een mooie route door het dal heen. We mochten weer een stuk omhoog rijden maar dit keer was het gelukkig een goede tweebaansweg. Boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over het hele gebied. Daarnaast hebben we op een andere plek in het park waterschildpadden gezien en een vogelbekdier. Deze laatste hadden we groter verwacht, dit was een vrij klein diertje dat steeds onderwater donk en dan weer boven kwam. Na al dit moois gezien te hebben zijn we onze reis gaan vervolgen naar Rockhampton. Dit was een rit van ongeveer vijf uur rijden. Aangekomen in Rockhampton hebben we eerst informatie opgevraagd over de koeienveiling, deze wordt hier namelijk regelmatig in de stad gehouden. We hadden geluk morgenochtend zou er zo’n veiling zijn. De regio rond Rockhampton staat bekend om zijn vee. Er lopen hier ongeveer twee miljoen vleeskoeien, dit omdat het landschap hier prima voor geschikt is.

Vrijdag 12 oktober
Vanmorgen moesten we er vroeg uit. De koeienveiling, hier livestock salesyard genoemd, begon om half 9. Het terrein waar deze veiling wordt gehouden bestaat uit verschillende gebieden. Zo is er een overdekte arena waar koeien keuringen gehouden worden, een andere overdekt gebied is voor de veiling als het regent. Het grootste gedeelte bestaat uit hokken, Plots genoemd, in deze hokken staan 1 tot 10 koeien, net hoeveel de boer er van dat ras verkoopt. Bij elk hok hangt dan een omschrijving van de koeien. Het gemiddelde gewicht, bouw van de koe enz. Daarna lopen de kopende boeren samen met de veiling meester langs de hokken om te gaan bieden. Dit gebeurd doormiddel van cents per kilo. Bij 125 dollar cent per kilo. Maar dan gaat het snel omhoog. Probeer maar is van 110 (daar begint meestal de prijs) binnen 5 seconden naar de 130 te tellen. Zo snel gaat het bieden hier. Een boer kan dan bieden op 1 koe of een geheel koppel. Als de boer 1 koe heeft gekocht krijgt de koe een groene streep op zen rug. Toen wij daar stonden zijn er in een korte tijd veel koeien verkocht. Om de 4/5 hokken wisselt de veilingmeester, deze is dan waarschijnlijk moe van het snelle tellen. Wanneer de veiling over is gaan de koeien per gekocht aantal koeien over de weegschaal om het officiële gewicht te bepalen en daarna worden de koeien gesorteerd in de “wachtkamer”, waarna ze op transport gaan naar de station, zo wordt een boerderij genoemd, ongeveer zo groot als half Nederland. Het mooie was dat er twee meiden naar Arlette toe kwamen en aan haar vroegen of ze koeien ging kopen of verkopen vandaag. Arlette moest hier om lachen en zei dat ze gewoon toeristen waren die kwamen kijken. Wat bleek deze twee meiden waren van het plaatselijke sufferdje van Rockhampton. Na gehoord te hebben dat wij toeristen waren wilden ze een paar vragen stellen, die wij keurig beantwoord hebben en hebben ze een foto van ons genomen om erbij te plaatsen. We worden dus beroemd in Rockhampton!! We zijn benieuwd of we er iets over kunnen vinden op internet. Na dit te hebben gezien, Jelmer wilde wel langer blijven maar we moesten echt door zijn we doorgereden naar de Botanic Gardens van Rockhampton. Hier hebben we eerst heerlijk rondgewandeld en zijn vervolgens naar de ZOO geweest, deze zit bij de Botanic Gardens en is helemaal gratis. Heel groot is het niet maar wel leuk om doorheen te lopen. Ze hebben er verschillende dieren zoals chimpansees, cassowarrie, kangoeroes, dingo’s en koala’s. Doordat we de dag lekker vroeg gestart zijn waren we ook op tijd weer ‘klaar’. We zijn daarom daarna doorgereden naar Hervey Bay. Dit is de plaats om walvissen te bekijken en om naar Fraser Island te gaan. Na weer een flink stuk, ongeveer zes uur, gereden te hebben kwamen we aan op de camping. Gelukkig konden we hier nog een walvistour voor morgen boeken en kregen we zelfs studenten korting, altijd leuk!. ’s Avonds zijn we naar een eetcafétje gegaan om daar wat te drinken en te kunnen internetten. Dit was een erg leuk tentje aan de haven waar op de achtergrond live pianomuziek gespeeld werd. Nadat we wat langer gezeten hadden dan we gepland waren zijn we toch maar weer terug gekeerd naar onze camping waar we vervolgens lekker ons bed zijn in gekropen.

Zaterdag 13 oktober
We hebben voor de verandering eens heerlijk rustig aan gedaan vanochtend. We hoefden namelijk vanmorgen NIETS te doen, wat een heerlijk gevoel. We zijn daarom naar het dorp gereden en hebben daar wat rondgelopen. Daarna zijn we doorgereden naar het informatiecentrum om informatie te vragen voor eventuele touropties voor Fraser Island. Terug op de camping hebben we lekker in het zonnetje gezeten en wat gelezen. We hebben uiteindelijk een tour geboekt voor morgen. Deze tour wordt gedaan met een 4x4 jeep die ons alle hoogtepunten van het eiland laat zien. We zijn benieuwd.
’s Middags om 13.30 starten onze walvistour vanuit de haven. In de baai tussen Fraser Island en het vaste land komen tussen begin augustus en half oktober heel veel Humpback Whales voor. Tijdens deze periode worden dan de jonge geboren en ‘groot’ gebracht, ze zijn namelijk al vier meter lang tijdens de geboorte. Vol goede moed begonnen wij aan deze tour en vol goede moed zijn we onze tour weer geëindigd. Ook vandaag hebben we weer iets prachtigs meegemaakt. We zijn eerst een flink stuk het water opgevaren waar je een mooi zicht hebt op Fraser Island. Vervolgens zijn we met ze alle op walvissenjacht gegaan. Bij deze tour is het echt met elkaar zoeken waar de dieren zich bevinden, niet zoals in Nieuw-Zeeland op het geluid afgaan. De dieren verraden zich door eerst water uit de luchtgaten te spuiten waarna ze naar boven komen en je de rug goed kunt zien. Zo nu en dan laten ze hun staart zien. We hebben ongeveer twintig grote walvissen en tien baby walvissen gezien. Nadat we de hele middag op het water gezeten hadden en prachtige momenten gehad te hebben gingen we weer richting de haven. We hadden gehoopt om ook walvissen te zien springen maar dat was tot nu toe helaas niet gegeven. Nadat iedereen weer op een plek zat werd er gezegd dat er springende walvissen waren gesignaleerd. En ja hoor na heel lang gewacht te hebben was daar toch ons ultieme geluksmoment. Een moeder met jong zwom vlak bij de boot en sprongen om de beurt de lucht in. Onze dag was compleet en kon niet meer stuk!
Morgen gaan we naar Fraser Island en we hopen dat dit net zo’n mooie dag mag worden als vandaag.

Zondag 14 oktober
What a GREAT day!! Op z’n Australisch gezegd. De wekker ging ook deze morgen wat aan de vroege kant, om 6.30 om 7.40 werden we namelijk opgehaald voor onze Fraser Island tour. Fraser Island is 123 kilometer lang en maximaal 25 meter breed en bestaat geheel uit zand. We zijn keurig opgehaald en zijn eerst naar het kantoor van de organisatie gereden die vlak bij onze camping bleek te zijn. Hier werden de four wheel drives ingeladen en zo waren we klaar voor onze tour. We gingen met twee auto’s en totaal elf mensen en drie gidsen. In onze auto zat een ander Nederlands stel en een Canadees meisje. Vervolgens zijn we naar de boot gereden en hebben we de overtocht van een half uur gemaakt. Al snel kwamen de zand wegen en konden we snel de conclusie trekken dat het maar beter was dat we niet zelf zijn gaan rijden. De natuur op het eiland verschilt enorm. Zo begonnen we in het regenwoud waarna het weer overloopt in eucalyptus bossen om vervolgens de duinen en het strand te krijgen. Onze tour over het eiland begon bij Lake McKenzie, dit is een meer dat ontstaat door alleen regenwater wat zich bevind in het regenwoud. We hadden lekker de tijd om aan het meer te liggen en een duik te wagen, vervolgens kregen we een kop thee met fruit en ander lekkers. Met ons mee was ook ‘Paul’ hij is een Aboriginal, ook wel bekend van het reclamespotje van Zwiters Leven samen met Huub Stapel http://www.youtube.com/watch?v=W5isUmITMss. Tijdens onze kop thee heeft hij het een en ander vertelt over Aboriginal zijn en heeft daarnaast didgeridoo gespeeld. De auto weer in gesprongen en weer verder gereden. Het rijden alleen al is hier een groot avontuur er zijn alleen maar zandwegen waardoor je alle kanten uitschiet in de auto. Uiteindelijk kwamen we op het strand terecht, ook wel 75 mile beach genaamd, wat tijdens eb net zo glad en hard is als de snelweg. Er wordt hier dan ook gewoon 80 kilometer per uur gereden, een zeer bijzondere ervaring. Halverwege het eiland ligt een wrak, Maheno Wreck, van een schip wat in 1935 is aangespoeld door motorpech. Hier hadden we de tijd om het schip van dichterbij te kunnen zien en wat foto’s te kunnen nemen. Daarna zijn we nog verder naar het noorden gaan rijden. Tijdens deze rit reden we langs de Pinnacles, dit is een zandsteenformatie die een van geel tot rood lopend kleurenspectrum heeft die ontstaan is door de oxidatie van het ijzer en de andere mineralen in het zandsteen. Onze laatste stop voor de lunch was nog verder naar het noorden toe namelijk de champagne pools. Dit zijn twee pools gevuld met zeewater. Wanneer het vloed wordt/is worden deze pools gevuld met zeewater, dit water blijft er in als het eb wordt. Hier hebben we weer heerlijk in de zon gelegen en zijn de pools in geweest. Na deze verfrissende duik kregen we een heerlijke lunch om weer op kracht te komen. We gingen namelijk naar Indian Head toe. Dit is een rotsformatie waarop je een prachtig uitzicht heb, hier zijn we dan ook met z’n allen omhoog geklommen om van te kunnen genieten. Onze laatste stop voor deze dag was de Eli Creek, dit een kleine maar zeer koude beek waarvan het water uit de grond komt. Na al deze mooie momenten gehad te hebben was onze dag al geslaagd maar toen kwam de terug weg nog. We moesten om 17.00 uur de boot hebben. We waren iets aan de late kant dus er werd behoorlijk wat haast gemaakt wat onze rit spectaculair maakte. We hebben alle hoeken van de auto gezien en alle onderdelen van onze lichamen waren door elkaar geschud. Toen kwam misschien wel het mooiste moment van de dag. Jelmer riep HO, Jumping Whales, hij zag in de verte een walvis springen, toen bleken er dichtbij ook nog 3 walvissen te zitten die allemaal een aantal sprongen maakten. Helaas was er geen tijd om de camera te pakken. Gelukkig was er nog net genoeg tijd om hier even van te genieten. Wat blijven dit toch prachtig mooie dieren. Hierna werd er met 120 Km/u over het strand racen om op tijd bij de boot te zijn. Dit was echt gaaf. Precies om 17.05 kwamen we aan op de boot die gelijk weg voerde. Op de boot hebben we met onze groep de dag afgesloten inclusief met Aboriginal kunst op onze gezichten. Wat ons betreft was het a GREAT dag!. We hebben geweldige mensen leren kennen en prachtige verhalen mogen horen, daarnaast hebben we onwijs genoten van dit prachtige eiland, het heerlijke zonnetje die de hele dag heeft geschenen en dat als kers om deze fantastische lekkere kers op de taart de walvissen. Onze dag kon niet meer stuk!

Maandag 15 oktober
Ook deze ochtend waren we vroeg wakker, dit keer niet door onze wekker. We zien het maar als voordeel, zo hebben we lekker veel aan onze dag. Lekker rustig aan gedaan om vervolgens weer te gaan rijden. We zijn onze reis gaan vervolgen richting Brisbane. Onderweg zijn we langs de Sunshine Coast gerede, die zijn naam gelukkig vandaag eer heeft aangedaan. We zijn gestopt in het plaatsje Noosa. Dit is een mooi gelegen plaatsje aan het strand en zo denken ook alle gepensioneerd van Australië, die zitten hier namelijk allemaal waardoor het ook wel de wachtkamer van de hemel genoemd wordt. We moeten wel eerlijk zeggen dat we heel goed kunnen begrijpen dat ze hier hun oude dag doorbrengen. Ook bevind zich hier Noosa National Park. Hier kun je prachtig wandelen over de klippenformaties die zich hier bevinden. Op elk punt heb je dan een mooi uitzicht over de zee en over Noosa en zijn omgeving. Er bevinden zich hier ook eucalyptus bomen en zoals misschien wel bekend is kunnen daar koala’s in zitten, die eten namelijk de eucalyptus bladeren op. En ja wel hoor er zat inderdaad een koala, onze eerste koala in het wild en hopelijk niet onze laatste. In de middag zijn we onze weg gaan vervolgen naar Brisbane. We hebben hier een camping gevonden die net buiten Brisbane ligt, bij aankomst bleek deze behoorlijk wat duurder te zijn dan in ons boek stond aangegeven waar we even flink van baalden. We hadden totaal geen zin en energie meer om verder te zoeken dus zijn er maar mee akkoord gegaan. In de middag hebben we nog de was gedaan en zijn daarna lekker gaan koken. Helaas bleek toen dat we moesten betalen voor de barbecue, dat hebben we wel eens eerder gehad, maar ook zelfs voor het gasstel. We hadden hier behoorlijke de balen van maar er moest toch gegeten worden. Na het eten ging Arlette de was opruimen, alleen deze was nog niet helemaal droog en hadden we door het koken geen munten meer voor de droger. Gelukkig is het brein van Arlette altijd aan het werk waardoor ze nu op het plan kwam om de waslijn door de camper te spannen waardoor we de was konden ophangen zodat het vannacht kan drogen. We hebben samen hier flink om gelachen maar het werkte wel. Morgen gaan we Brisbane verkennen, we zullen zien wat deze stad ons te bieden heeft.

Dinsdag 16 oktober
Het idee van Arlette heeft gewerkt de was is droog en heeft niet in de weg gehanden tijdens het slapen. Een ander voordeel was dat de camper lekker naar het wasmiddel rook.
Brisbane stond voor vandaag op het programma. Voordat we de stad gingen verkennen zijn we eerst langs het Jucy kantoor gegaan. Zoals we eerder verteld hebben doet onze koelkast het niet goed, we zijn in Cairns langs geweest waarna we het nog geprobeerd hebben met de tips die we toen gekregen hadden maar helaas mocht dit niet helpen. Aangekomen bij het Jucy kantoor werden we uiterst vriendelijk geholpen, beter dan in Cairns. Na ons probleem uitgelegd te hebben werd ons verteld dat ze er naar gingen kijken en er eventueel een nieuwe koelkast in zouden zetten. Bij de vraag of er nog meer problemen waren vertelde we gelijk dat we een redelijk ster in onze voorruit hadden en dat de ruitenwissers kapot waren. Dit alles werd voor ons geregeld terwijl wij de stad in gingen, lekker goedkoop parkeren. We zijn op ons gemak naar het centrum gelopen dit was ongeveer 30 minuten wandelen vanaf het Jucy kantoor. Door de hoge gebouwen heen zijn we door een aantal straatjes gelopen. Vervolgens hebben we de oversteek gemaakt met de brug naar de andere kant van het water. Hier hebben ze allerlei water voorzieningen zoals kleine zwembaden voor kinderen en een gecreëerd meer met zandstranden. We hebben hier heerlijk in het zonnetje langs het water gelopen en zijn in de middag wat gaan eten in een straatje er achter. Na de lunch hebben we de watertaxi gepakt, die geheel gratis is, om weer naar de andere kant van het water te gaan. Vanaf het water hadden we een mooi overzicht over de skyline van Brisbane. Op de terug weg naar het kantoor van Jucy zijn we nog langs wat winkels gelopen en hebben we een kerk bezocht. De kerk vonden we niet heel bijzonder, deze was vooral grauw van binnen. Aangekomen bij Jucy was alles voor ons geregeld. We hadden en nieuwe koelkast, de accu voor de koelkast was opgeladen, nieuwe ruitenwissers en het sterretje in de vooruit was ook weggewerkt. Wij waren tevreden! Vervolgens kregen we nog een tas met producten en een doos waspoeder, wij zijn zeer tevreden!
Vervolgens zijn we de camper ingestapt om de stad uit te rijden richting de kust. We zijn nu in een dorpje dat aan de kust ligt net voor de drukke Gold Coast, hier zullen we morgen naar toe gaan rijden.

Woensdag 17 oktober
Een normale dag duurt 24 uur, deze dag duurde 23 uur. Hoe dit precies zit zal straks duidelijk worden. We hebben een mooie route genomen langs de kust richting de Gold Coast. De Gold Coast is een stuk kust waar zich meerde dorpen onder bevinden, waaronder Surfers Paradise, die zich vooral op toerisme richten. Waar we eerder deze week nog reden is het mooie liefelijke Sunshine Coast is dit allemaal groots en toeristisch en heeft het wat weg van Miami. Wanneer we Surfer Paradise naderde zagen we alleen maar hoogbouw en wisten we niet wat ons overkwam, dit hadden we echt niet verwacht. Nadat we onze auto geparkeerd hebben zijn we een stukje gaan lopen over de boulevard richting de Sky Touwer. Vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht over Surfer Paradise en de rest van de Gold Coast. Vervolgens hebben we dit toeristische pretpark achter ons gelaten en zijn we verder gaan rijden langs de kust. Aangekomen bij Tweed Head kwamen we in een andere provincie van Australië. In Nederland zou het verder niets uitmaken als je een andere provincie in rijdt maar hier is dat net even anders. We moesten de tijd namelijk een uur vooruit zetten. In Queensland, waar we vandaan kwamen, doen ze niet aan zomer of wintertijd en New South Wales, waar we nu zijn, doen ze wel aan zomer of wintertijd waardoor het een uur voor loopt op Queensland. We moeten eerlijk zeggen dat het toch erg raar is om de ‘grens’ over te rijden en dan een andere tijd te hebben, je lichaam is dan toch even in de war.
We hebben onze reis voortgezet naar Byron Bay. Dit is het meest oostelijke punt van Australië waarop zich een prachtige witte vuurtoren bevind die mooi afsteekt tegen de blauwe lucht en water. Na wat rondgewandeld te hebben in het gezellige dorpje zijn we onze weg gaan vervolgen naar Lennox Head, dit ligt net boven Ballina. De camping lag aan een meer waar we dan ook mooi op uit konden kijken.

Donderdag 18 oktober
Na een heel stuk langs de kust gereden te hebben vertrekken we vandaag voor een paar dagen het binnenland in. Via een wat verlaten maar mooie weg hebben we onze reis voortgezet richting Glen Innes. Onderweg zijn we langs twee natuurparken gegaan. Het eerste park, Washpool Nationa Park, zijn we een rondwandeling gaan maken langs de beek. Op het bord stond een tijd aangegeven maar daar klopte niet veel van we waren in 30 minuten weer terug. Vervolgens zijn we naar Gibraltar National Park gereden waar we kort rondgelopen hebben. Daarna zijn we doorgereden naar Glen Innes. Dit dorp is vooral Keltisch gerelateerd. Zo zijn er op de heuvel ter nagedachtenis aan de Keltische kolonisten menhirs lijkende steenformaties neergezet. Ook komt het er op neer dat er in de buurt al de hele avond doedelzak gespeeld wordt. Morgen gaan we verder rijden en nemen we de Waterfall way wee terug richting de kust, we zijn benieuwd wat die ons te bieden heeft