Great Ocean Road and Melbourne

Het heeft even geduurd er was eerder geen goede internet verbinding. We zijn op dit moment in Hong Kong na een vlucht van negen uur. We gaan morgen de stad verkennen aan gaan hier nog drie dagen genieten. We zullen woensdag om 09.00 uur weer voet op Nederlandse bodem zetten. Helaas zit onze prachtige reis er dan al weer op, stiekem vinden we het ook wel weer fijn om naar huis te gaan.

Maandag 12 november
Vanmorgen hebben we uiteraard weer rustig aan gedaan. We hebben nog het een en ander geregeld op het internet bij de camping en zijn uiteindelijk om 11.00 uur weggereden. We zijn gaan rijden richting Portland, een plaatsje dat zich aan de kust bevind. Vanuit Portland zijn we gaan rijden richting Cape Bridgewater waar het Petrified Forest (versteend bos) zich bevind. In het ooit met stuifduinen bedekte bos vormde zand met behulp van het binnendringende water een korst om de boomstammen. Op deze wijze geconserveerd bleef het ‘zandsteenbos’ duizenden jaren lang behouden. Iets verder op bevinden zich de Blowholes. Door rotsspleten van een vierkante meter groot schiet het water meters omhoog.
Vervolgens zijn we via een mooie route langs een vuurtoren terug gereden naar Portland om daar op een camping te gaan staan. We hebben weer heerlijk van het middag zonnetje kunnen genieten en hebben ’s avonds lekker pizza gehaald.

Dinsdag 13 november
De dag begon vandaag bewolkt maar loop van de dag kwam daar gelukkig weer snel verandering in. We hebben vandaag ons entree gemaakt op de welbekende Great Ocean Road. Deze weg is 300 kilometer lang en is tussen 1918 en 1932 aangelegd door veteranen uit de Eerste Wereldoorlog. De aanleg werd niet alleen beschouwd als een wekgelegenheidsproject, maar diende tegelijk als monument voor de op de Europese slagvelden gesneuvelde Australiërs.
We zijn de weg begonnen bij Warrnambool en kwamen al snel op de mooiste plekjes. Doordat ondertussen de zon was gaan schijnen en het inmiddels strak blauw was begaven we ons in een klein paradijsje waar we onder andere Bay of Islands, The Arch en The Grotto hebben gezien . De kust is hier enorm ruig wat zich uit in hoge kliffen en rotsen. Als snel kwamen we bij de London Bridge, dit is een stuk rots waar zich, voorheen twee nu nog één, brug is ontstaan door de zee. Aan het eind van de middag kwamen we aan bij de welbekende Twelve Apostles, de naam klopt overigens niet helemaal het zijn er nog maar elf want in 2005 is er één van de twaalf ingestort. Wat schrokken wij hier van het massatoerisme. Busladingen vol met Aziaten stapte uit en schoten naar de uitkijk plekken. Ze gaan gewoon voor je staan terwijl je foto’s aan het nemen bent en gaan totaal niet aan de kant wanneer je er langs wilt. Vol met irritatie en ook nog eens de zon aan de verkeerde kant voor mooie foto’s besloten we om de morgenochtend terug te komen. We hebben dan ook een camping iets verder opgezocht in Princetown waar we in alle rustig weer van ons middag zonnetje konden genieten. Helaas waren de kookmogelijkheden hier niet optimaal dus hebben we lekker onze pasta gegeten wat we van de week al gemaakt hadden. Altijd handig als je twee keer van de pastasaus kunt eten.   

Woensdag 14 november
Zoals we gister besloten hadden zijn we vanmorgen eerst terug gereden naar de Twelve Apostles. Het was ondertussen 10.00 uur en lekker rustig. Gelukkig scheen ook nu de zon en konden we dan ook mooie foto’s maken. We zijn daarna weer verder gaan rijden over deze mooie Great Ocean Road. We zijn een klein stukje omhoog gaan rijden naar Great Otway National Park waar zich het Otway tree top fly bevindt. Na hier gekeken te hebben bij het visitorcentrum besloten we om het maar niet te doen. Om onze rit niet helemaal voor niets te laten zijn hebben we hier nog wat watervallen bezocht. Uiteindelijk zijn we weer terug gaan rijden naar de Great Ocean Road en hebben we een zeer leuk weggetje genomen naar het plaatsje Johanna, aangezien dit Arlette haar tweede naam is wilden we hier graag even een kijkje nemen. Na een flink stuk gereden te hebben op een onverharde weg kwamen we uit bij Johanna Beach en meer dan dit stelde het ‘dorp’ niet voor. We zijn dan ook maar weer terug gegaan naar de verharde weg en zijn verder gaan rijden naar Cape Otway. De weg naar Cape Otway hebben we enorm veel koala’s gezien, we denken rond de 50. Overal waar je keek in de bomen zag je koala’s zitten, een leuk gezicht. Bij Cape Otway bevindt zich een vuurtoren, hier zijn we dan ook in geweest. Daarna zijn we doorgereden naar Apollo Bay en hebben daar in het dorp even rondgelopen. Uiteindelijk zijn we door gaan rijden naar Lorne. Wat was dit een mooi stuk om te rijden. Je rijdt echt vlak langs de kust en de weg slingert dan ook behoorlijk. We hebben genoten van de vergezichten waarna we in Lorne aankwamen. We wilden in Lorne op een camping staan echter werd ons door het informatiecentrum geadviseerd om een klein stukje terug te rijden naar Cumberland river waar zich een mooie camping zou bevinden. We hebben dit advies opgevolgd en we moeten beamen ze hadden meer dan gelijk. We hebben hier op een prachtige camping gestaan tussen de bergen in en de zee aan de andere kant. ’s Avonds hebben we een heerlijk kampvuur mogen stoken wat een uitkomst was. Het is hier elke nacht behoorlijk koud en zitten dan ook op tijd in onze camper omdat het buiten te koud is. Met dit heerlijke kampvuur konden we eens een avondje lekker buiten zitten.

Donderdag 15 november
Dit was alweer onze laatste dag op de mooie Great Ocean Road. We zijn vanmorgen eerst het dorpje Lorne in geweest, een gezellig dorpje met veel koffie mogelijkheden. Dat zie je overigens overal in Australië, goed koffietentjes. Ze houden dan ook van een goed kop koffie en weten dan ook precies hoe ze die moeten klaarmaken, Jelmer neemt dan ook graag een lekkere cappuccino met heerlijk vers opgeklopte melk. Daarna zijn we gaan rijden naar de Erskine Falls, een waterval waar we niet veel van gezien hebben omdat er maar één uitkijkplatvorm open was. Uiteindelijk zijn we dan ook maar verder gaan rijden richting Torquay waar de Great Ocean Road eindigt. Ook in Torquay hebben we even rondgelopen maar zijn uiteindelijk gaan rijden naar Queenscliff. Jelmer had gehoopt hier wat te kunnen zien van de grote schepen die naar de Melbourne haven gaan, helaas was dit niet het geval maar waren wel een leuke rit rijker. We zijn aan het einde van de middag dan ook maar gaan rijden richting Geelong waar we weer een camping gevonden hebben vlak bij het centrum. 

Vrijdag 16 november
Geeling is verder geen bijzondere plaats. Het is een van de laatste grotere plaatsen voordat de Great Ocean Road begint. We zijn vanmorgen naar het centrum gereden waar we prima de camper konden parkeren. We zijn gaan lopen langs het water, wat zo’n beetje het enige hoogtepunt van deze plaats is. We waren al vrij snel klaar met deze sightseeing tour en zijn toen maar het winkelcentrum ingegaan. Wat ons opvalt is dat elke grotere plaats in Australië een shoppingcentre heeft. De winkels die zich daar in bevinden zijn bijna altijd het zelfde en niet echt bijzonder. Wat mode is weten ze hier nauwelijks, Arlette heeft namelijk al drie maanden NIETS aan kleding gekocht en zelfs niet eens in winkels gekeken, dit zegt dan eigenlijk al genoeg! Aan het begin van de middag hadden we alle winkels gezien en nog genoeg tijd over. We besloten toen om naar het National Wool Museum te gaan. We gingen er heen met de gedachte dat het niet bijzonder zou zijn, maar alleen een goede tijdsbesteding. Tot onze grote verbazing was dit een enorm leuk museum waar ze alles uitgebreid laten zien en uitleggen hoe de procedure vroeger ging van schaap scheren tot kleding maken. Er stond zelfs een grote weefmachine van 100 jaar oud die tapijten weeft, deze werd gedemonstreerd wat een erg leuk was om te zien. Na dat leuke museum hebben we de camper weer gepakt en zijn gaan rijden naar Ballarat. Hier hebben we weer een camping gevonden waar vanuit we morgen Ballarat gaan verkennen.

Zaterdag 17 november
Ballarat staat bekend om zijn goud. Er is hier zelfs een dorp nagebouwd zoals het vroeger er uit zag waar ze laten zien hoe men in de tijd van de goldrush leefden en werken (vergelijkbaar met Argeon in Nederland). We vonden dit wat te toeristisch en besloten om daar niet naar toe te gaan. We hebben het dorp verder verkend, al had dit niet veel te bieden. Wel zijn er nog veel oude panden uit de goldrush tijd waar we langs zijn gelopen. We zijn uiteindelijk aan het begin van de middag via een toeristische goudroute gaan rijden naar Bendigo. Aangekomen in Bendigo bleek het erg lastig te zijn om een camping te vinden voor een goede prijs die ook nog eens plek had. Er was namelijk dit weekend een Swap meeting. Dit is een markt waar men onderdelen van auto’s en motoren verkoopt. De meeting is elk jaar en er komen gemiddeld 30000 mensen op af. Gelukkig hadden we een leuke camping gevonden vlak bij het centrum voor een aangename prijs. ’s Avonds hebben we nog gezellig zitten kletsen met een ander jong stel uit Nederland.

Zondag 18 november
Hieper de piep HOERA. Vandaag was Arlette jarig. Via deze weg willen we dan ook iedereen bedanken voor de felicitaties. We hebben haar verjaardag gelijk gevierd met een lekker ontbijtje gemaakt door Jelmer die we sinds een week weer heerlijk in de zon konden eten. We zijn vervolgens gelijk naar een goed bakkertje gegaan om daar heerlijk koffie met gebak te nemen. Aan de overkant van de bakker zat de Debohra goldmine die we wilden bezoeken voor vandaag. Ook Bendigo staat bekend om zijn goud, onder het dorp zit een gangenstelsel van totaal 1000 kilometer lang. We hebben een tour gedaan waarbij we 60 meter onder de grond gingen. We kregen daarbij een goede uitleg hoe er vroeger naar goud gezocht werd. Het goud bevindt zich, net als bij opaal, in zandsteen. Men kan hier twee soorten goud aantreffen, 100% stukjes goud en heel fijn goud dat vast zit in het steen. Door middel van hakken en explosieven halen ze de stukken steen waarop de twee soorten goud zich bevinden uit de muur. Vervolgens gaan al deze stukken steen naar een grote machine waar zich per machine stampers bevinden. Deze stampers slaan het steen fijn waarna het goud van het steen wordt gescheiden doormiddel van een bepaald vloeistof. Hierna wordt deze vloeistof en het goud verhit, door de verhitting smelt deze vloeistof en blijft het goud over, het kookpunt van dit vloeistof ligt namelijk lager dan dat van goud. Na de tour hebben we zelf nog naar goud gezocht, zo genoemd gold panning. Er stonden drie bakken met daarin water en fijn gemalen steen met eventueel goud. Door middel van een ‘schaal’ waarin je het fijngemalen steen en wat water doet ga je zoeken naar goud. Dit is een behoorlijke serieuze klus waarbij je goed moet opletten of je niet eventueel goud ziet. We hebben een aantal stukjes meegenomen waarvan we denken dat het goud is. Thuis zal blijken, als onze expert Rob van der Ham er naar gekeken heeft, of het ook echt goud blijkt te zijn.
Na deze mine tour zijn we doorgereden naar het terrein waar de Swap Meeting werd gehouden. We wilden graag een kijkje nemen bij deze meeting maar om 13.00 uur bleek iedereen al aan het opruimen te waardoor we vrij weinig gezien hebben. Wel heeft Jelmer drie bordjes van John Deere kunnen kopen waardoor zijn dag weer helemaal goed is. We zijn in de middag gaan rijden richting Rochester, hier bevindt zich het kantoor van Lely Australië. We hebben uiteindelijk een camping gevonden net boven Rochester, bij Echuca. ’s Avonds zijn we heerlijk uiteten gegaan om Arlette haar verjaardag te vieren.

Maandag 19 november
Vanmorgen stond er weer een Jelmer-dag op de planning. Er stond een bezoek gepland bij Lely Australië. Daar aan gekomen werden we hartelijk ontvangen door Clive Edwards (manager) en hebben gezellig zitten praten over Lely in Australië en de vakantie. Daarna was het tijd voor een korte werk bespreking. Zo had Arlette weer tijd om haar boek te lezen. Na deze werk bespreking en een korte rondleiding zijn we een aantal boerderijen gaan bekijken. Hiervoor werden we meegenomen door Max, Max werkt bij de Technische service afdeling van Lely. Max werkt al 30 jaar bij Lely en weet elke boer in de buurt wel te vinden. We zijn begonnen bij een akkerbouw bedrijf in de buurt. Deze boer had ongeveer 5000 hectare met voornamelijk Koolzaad, graan en hooi wat geëxporteerd wordt naar Azië. Als hobby heeft hij nog 1500 schapen. De volgende boer was de zoon van een Lely medewerkster en had ongeveer 240 koeien. Fascinerende daar was om te horen hoe daar werd omgegaan met de droogte. Sinds 15 jaar is dit gebied uitgedroogd. (vroeger bestond dit gebieden alleen maar uit melkveebedrijven maar sinds de droogte blijven er steeds minder over). Deze boer had zijn percelen verdeelt in kleine gedeeltes welke ligt naar beneden aflopen. Om de twee dagen wordt er dan water aan de bovenkant van het land toegelaten en dan zakt langzaam naar de andere kant van het perceel. De boer krijgt via de telefoon te horen wanneer het perceel klaar is zodat de pomp uitgezet kan worden en kan worden ingeschakeld op een ander perceel. De derde boer die we bezocht hebben had een vrij moderne melkstal. Toen we aanbelde met de vraag of we mochten kijken werden we gelijk binnen gevraagd voor een kop thee zodat we daarna zelfs konden kijken tijdens het melken. Het was inderdaad een vrij moderne stal. In vaktermen gesproken noemen ze dit een 32 stands rapid exit, dit betekend dat er 2 rijen met 16 koeien tegelijk gemolken kunnen worden en wanneer er een rij klaar is deze 16 koeien in één keer terug naar de land kunnen. Wanneer de koeien de melkstal binnenkomen worden ze geteld zodat de boer niet hoeft op te letten dat de melkstal vol is. Het melken gaat heel snel we stonden daar 25 minuten te kijken en er waren al 100 koeien gemolken. Jelmer kan zich nog wel herinneren dat hij bij kennissen 40 koeien in anderhalf uur molk terwijl er bij deze boer in 1,5 uur 275 koeien werden gemolken. Na deze melkstal zijn we naar een 50 stand draaimelk stal geweest. Hier hebben we alleen kort gekeken omdat de eigenaar er niet was en er een ingehuurde melker aan het werk was. Na deze zelfs voor Arlette interessante middag zijn we weer terug gereden naar het kantoor. Hier stelde Clive voor om na werk tijd wat te gaan drinken. Wij zijn toen naar de camping gereden in Rochester en zijn later opgehaald door Clive. We hebben toen een aantal biertjes gedronken in het dorp waarna we werden uitgenodigd voor een diner bij Clive thuis. Hier werden we ook hartelijk ontvangen door zijn vrouw Linda en hebben daar heerlijk zitten eten. Het was zo gezellig dat de tijd voorbij vloog en we vrij laat terug waren op de camping.

Dinsdag 20 november
Vanmorgen zijn we eerste even langs het Lely kantoor gereden waar Jelmer nog het een en ander moest bespreken. Kort erna zijn we doorgereden richting Melbourne. We hebben vandaag de tijd genomen voor het rijden en hebben uitgezocht waar we konden staan met de camping. We staan nu op een camping dicht bij het centrum en waar vanuit de camping een bus gaat naar het centrum. De camping is verder keurig maar is behoorlijk prijzig. Morgen gaan we dan ook naar een andere camping waarvan we met de trein naar het centrum kunnen, dit is korter dan met de bus en waarvan de prijs lager ligt.

Woensdag 21 november
Vanmorgen zijn we eerst van camping gaan wisselen. We hebben de camping gelijk voor twee nachten geboekt en kregen nog een flinke korting, altijd meegenomen! Daarna zijn we met de trein naar het centrum van Melbourne gegaan. We zijn uitgestapt bij Flinders Street, wat overigens een mooi uit station is. Vanuit het station zijn we naar Federation Square gegaan, een plein waar het een en ander gevestigd is. We zijn eerst naar een kerk gegaan en daarna het centrum ingelopen. Hier hebben we het een en ander aan winkels bekeken. In de middag zijn we weer terug gelopen naar Fedration Square, hier is namelijk ook The Australian Centre for the Movie Image gevestigd. Leuke is dat dit gratis is en dat is natuurlijk altijd meegenomen. Ze hebben hier het ontstaan van de televisie en computerspelletjes weergegeven. Verder laten ze hier ook zien hoe films en animatiefilms gemaakt worden. De film ‘Australia’ wordt hier als voorbeeld voor gebruikt, ze laten hier van zien hoeveel er eigenlijk in zo’n film bewerkt wordt. Na nog wat rondgelopen te hebben in het centrum zijn we in de middag weer met de trein terug gegaan naar de camping.

Donderdag 22 november
Dag twee in Melbourne. De trein weer gepakt en uitgestapt bij Southern Cross. Van hier uit zijn we gaan lopen naar de Queen Victoria Market. Dit zijn enorme makthallen waar ze van alles verkopen. Zoals Souvenirs tot aan vlees, vis en fruit. We genoten hoe het er op deze markt aan toe gaat en hebben gelukkig onze slag kunnen slaan. Vanuit de markt zijn we gaan lopen naar een broodjeszaak tussen de nauwe straatjes van Melbourne. We liepen hier gistermiddag langs en zagen daar overheerlijke broodjes liggen voor maar $6. We hebben hier twee heerlijke broodjes gehaald en hebben deze in het zonnetje op zitten eten op Federation Square. Na even heerlijk genoten te hebben van het mooie weer zijn we daarna gaan lopen naar Melbourne Park, home of the Australian Open. Dit is het tennis complex waar ze de Australian Open spelen in januari. We hebben hier een tour genomen om achter de schermen te kunnen kijken. We zijn de mannen kleedkamer in geweest, hier heeft elke speler zijn eigen locker zo heeft Roger Federer locker 5. We zijn in het centre court geweest, helaas was hier de baan niet te zien. Deze is alleen te zijn tijdens de Australian open, de rest van het jaar ligt er een andere mat over waar dan concerten en andere evenementen gegeven kunnen worden. Na deze tour zijn we weer gaan genieten van het mooie weer. Aan het eind van de middag zijn we naar de Southbank gelopen, dit is aan de overkant van het water. We hebben hier een stuk gelopen langs het water en hebben daarna een terrasje gepakt om wat te drinken. Vervolgens zijn we ergens anders een hapje gaan eten. Na het eten zijn we de Eurekatower opgegaan. We hebben hier weer genoten van het prachtige uitzicht over Melbourne met een ondergaande zon erbij. Daarna hebben we weer de trein gepakt naar de camping toe.  

Vrijdag 23 november
Dit is alweer de laatste dag in Melbourne en ook onze echte laatste dag in Australië. Dit doet ons toch wel wat zeer. We hebben besloten om onze laatste nacht weer naar Ashley Garden te gaan, onze eerste camping. De camping waar we nu staan is wel goedkoop maar daar is dan ook alles mee gezegd. Om onze reis goed af te sluiten gaan we nog één avond genieten bij Ashley Garden, ze hebben er in ieder geval een heerlijke douche. We zijn daarom met de camper naar het station gereden en hebben weer de trein gepakt. We zijn weer uitgestapt bij Flinders Street en zijn eerst wat souvenirs winkels langsgegaan. Daarna hebben we de toerist bus gepakt. Dit een gratis buslijn voor toeristen, hier is ook een tram versie van, die door de stad rijdt naar bezienswaardigheden. Tijdens dit busritje wordt er gelijk het een en ander verteld over de stad. Wij zijn uitgestapt bij het Melbourne Museum. We hadden weer geluk we mochten als studenten naar binnen wat betekende dat het gratis was. Dit is weer een prachtig museum waar van alles tentoon gesteld wordt. We begonnen met allerlei skeletten daarna kwamen de insecten waar we beide de rillingen van kregen. Er was een kamer met allemaal opgezette dieren uit Australië en de rest van de wereld. Een hele steen collectie met de prachtigste stukken er tussen en nog veel meer mooie dinge om te zien. We hebben erna de bus weer gepakt die ons weer naar het centrum heeft gebracht. De bus rijdt maar één route dus we hebben lekker lang in de bus door de stad gereden. We zijn gelijk weer naar het broodzaakje van gister gelopen en hebben weer heerlijk broodjes gehaald en ja net zoals gister weer heerlijk in de zon opgegeten op Federation Square. Om half vier hebben we de trein weer genomen terug naar het station. Vanuit het station zijn we weer gaan rijden naar Ashley Garden, onderweg hebben we de auto nog schoon gemaakt, deze moet namelijk schoon ingeleverd worden.
We staan nu op Ashley Garden en gaan intens genieten van onze laatste nacht in de camper. Morgen moeten we deze inleveren en zullen we om 15.00 uur gaan vliegen naar Hong Kong, dit is dan echt onze allerlaatste bestemming.

Zaterdag 24 november
Dit was dan echt de aller laatste dag met onze camper. Vanmorgen alles ingepakt en gelukkig paste alles weer in onze tassen. Om 10.00 uur reden we van de camping af op weg naar Apollo. Aangekomen daar moesten we even wachten voordat we geholpen werden maar gelukkig waren we ruim op tijd. Alles was gelukkig weer in orde waarna we de taxi naar het vliegveld gepakt hebben. We waren ruim op tijd voor onze vlucht zodat we misschien extra beenruimte konden regelen. Nadat we ingecheckt hadden moesten we ergens anders de extra beenruimte regelen. Helaas zat hier een zeer chagrijnig persoon die ons alleen maar kon helpen met het antwoord dat het $90 per persoon kost. Nee duidelijk gemaakt te hebben dat Jelmer niet 9 uur lang in een gewone stoel kon zitten kregen we wel voor elkaar dat we een heeeel klein beetje extra beenruimte kregen. Uiteindelijk zaten we goed en wel in het vliegtuig en hebben we een goede vlucht gehad.
Aangekomen in Hong Kong hebben we de taxi gepakt naar ons hotel. Het hotel is verder prima, goede kamer en uitzicht over de stad, al konden we daar nu niet veel van zien want het miezert. Wat ons wel opvalt is dat ook hier het bed weer behoorlijk hard is voor ons westerse begrippen. Nou hebben we nu als één groot voordeel dat we drie maanden in campers geslapen hebben dus we zijn onderhand heel wat gewend. Morgen gaan we de stad in, we hebben geen idee hoe die er uit gaat zien, we laten dan ook alles weer lekker op ons afkomen.