Noorder-eiland II

Hallo allemaal,

Hier weer even een up-date van onze reis. We zijn ondertussen al weer een paar dagen verder dan waar deze blog eindigd. We zijn in Australie aangekomen waar we alweer twee prachtige dagen hebben gehad.
Hier nog de laatste dagen van Nieuw-Zeeland, waar we onwijs van genoten hebben.

Maandag 24 september
Na een mooie en drukke dag in Rotorua was het vandaag weer tijd om verder te rijden. We zijn onze reis naar Waitomo gaan vervolgens. Dit was een rit van twee uur wat dus een kort ritje was. anngezien we wel langere afstanden gewend waren. Waitomo staat bekend om zijn Waitomo caves waarin de glowworm zich bevind. Dit zijn prachtige grotformaties die zich onder de grond bevinden. Waitomo bestaat namelijk uit twee werelden, de wereld boven de grond maar ook een wereld onder de grond. Om de wereld onder de grond te ontdekken zijn er verschillende mogelijkheden. Wij hebben gekozen om  voor een droge tour te boeken (je kunt namelijk ook tours doen waarbij je nat wordt) waarbij we een stuk gaan abseilen, de grot ontdekken, glowworms bekijken en de grot vervolgens weer uitklimmen.
Nadat we de tour geboekt hadden zijn we naar het konijnen scheren gereden, dit is het andere waar Waitomo om bekend staat. Toen we daar binnen kwamen werd er het één en ander verteld over de angora konijnen. Dit zijn konijnen die 4 keer per jaar geschoren moeten worden anders gaan ze dood van de warmte. De wol die er vanaf komt is erg zacht en niet van dat kriebel wol als bij schapen.
Het konijn werd na de uitleg op tafel gelegd en met een touw aan elke poot uit elkaar getrokken. Het zag er niet dier vriendelijk uit maar het konijn vind dit niet erg omdat dit de normale slaap houding is.
Hierna wordt het konijn geschoren en ligt er een vacht op tafel en een geschoren konijn, wat er toch wel raar uit ziet.
In de middag zijn we naar het Waitomo Caves Discovery Centre geweest. Dit is een klein museum waar precies wordt uitgelegd hoe de caves zijn ontstaan en leggen ze het proces van de glowworm uit. Glowworm zijn eigenlijk larven die hier in de grotten leven. De larven zijn ongeveer zes maanden een larf. Ze moeten er dan voor zorgen dat ze zoveel mogelijk voedsel binnen krijgen. Het voedsel vangen ze door middel van draden (denkend aan een spinnenweb) en door middel van een lichtpunt in de staart. De insecten die in de grotten leven komen op dit lichtpunt af en worden gevangen door middel van de draden, waarna de larf zijn vangst opeet. Na de larf komt de coconfase waarna het een vliegje wordt, dit vliegje leeft dan ongeveer één week. In deze week legt dit vliegje ongeveer 100 eitjes waarna deze dood gaat en het proces weer opnieuw begint.
We zijn benieuwd wat ons morgen te wachten staat, we kijken er weer naar uit.

Dinsdag 25 september
Ja Ja, vandaag zijn we de Waitomo grotten in geweest. We hadden de tour geboekt van 09.00 uur en tot onze verbazing waren wij de enige die deze tour geboekt hadden, we hadden zowaar een privé tour. Samen met onze gids Simon gingen we op pad. We zijn eerst een stuk door het gebied gereden op weg naar een schuurtje. In dit schuurtje hing alle kleding die gedragen wordt tijdens dit soort tours. Wij hadden gekozen voor de dry tour, dit houd in dat je droog blijft. Onze outfit begon met een vissers pak. Dit was een pak waar de rubberlaarzen aan vast zitten waardoor je in zijn geheel droog blijft. Over dit visserspak kregen we een regenponcho, daarover heen een harnas voor het abseilen en daar waar overheen een zwemvest en tot slot nog een helm. Je kunt je misschien wel voorstellen dat de bewegingsmogelijkheden niet meer optimaal waren en dat wij ons totaal NIET sexy voelde. Met deze gehele outfit zijn we naar de ingang van de grot gelopen. Eerst werd ons uitgelegd hoe we het touw moesten vastmaken en hoe we moesten abseilen, dit moest ook eerst geoefend worden op een heuvel om te voelen hoe dit ging. Na wat geoefend te hebben liepen we naar de ingang toe. We moesten 30 meter abseilen, er was ook een andere tour waarbij je 100 meter moest abseilen maar aangezien Arlette nogal last heeft van hoogtevrees hebben we voor de korte optie gekozen. Bij het gat aangekomen was het aan Jelmer om te laten zien wat hij kon. Voor hem was het een eitje en ging dan ook als een razende naar beneden toe. Na Jelmer was het de beurt aan Arlette, zo makkelijk als Jelmer ging, ging ze niet. Na wat flinke hardkloppingen, diepe zuchtte en knikkende knieën is ze uiteindelijk toch naar beneden gegaan.  Beneden aangekomen was het prachtig. Je zag het zonlicht door het gat schijnen en allerlei verschillende planten groeide in de grot. We zijn vervolgens een stuk door het water de grot in gaan lopen. Dit was zwaarder dan je zou denken, alles is namelijk ongelijk, er liggen rotsen en stenen in het water en het is donker dus je kunt niets zien. Het enige lichtpunt dat je hebt is je lamp op je helm. Na een stuk gelopen te hebben kregen we uitleg over het steensoort van de grot, namelijk kalksteen (limestone). Na nog een stuk gelopen te hebben kregen we wat te drinken en een heerlijk stuk chocola. Uiteindelijk hebben we de lampjes van de helmen uitgedaan en kon je prachtig de glowworms zien, het leek wel een groot net met kerstlichtjes (alleen dan iets kleiner). Vervolgens zijn we onze weg weer naar de uitgang gaan vervolgen. Daar wachtte nog een andere uitdaging, namelijk de grot weer uit klimmen. Arlette mocht dit als eerste doen en dit was toch behoorlijk pittig. Er zijn maar weinig punten waar je goed je voeten en handen kunt neerzetten en dan is er ook nog dat verschrikkelijke pak dat je aan hebt waardoor je niets optimaal kunt bewegen. Na wat schrammen en vieze handen zijn we beide boven gekomen en konden we het daglicht weer zien. Het was een schitterende ervaring die we zeker niet hadden willen missen.
Doordat we vroeg de tour hadden waren we ook op een mooie tijd weer klaar. Hierdoor konden we nog wat meer van de omgeving genieten en zijn daarom gaan rijden naar de Marokopa falls, een schitterende brede waterval en naar de Natural Bridge, een brug die door de natuur gemaakt is. Deze brug is ontstaan doordat de wanden van een voormalige grot zijn ingestort en sommige stukken nog zijn blijven staan. Na al dit mooie natuurschoon gezien te hebben zijn we naar Hamilton gereden. Hier zit het Lely kantoor en je begrijpt, hier MOET Jelmer heen. Na een rondleiding gehad te hebben en het een en ander besproken te hebben zijn we ‘s avonds met Peter (de directeur) uiteten gegaan. Dit was een schitterend restaurant waar we heerlijk hebben zitten eten.

Woensdag 26 september
Vandaag stond in het teken van “werk”. Jelmer had namelijk een afspraak met Peter om het een en ander te bespreken over de lopende zaken van Lely. Hierdoor was het helaas voor Arlette een minder leuke ochtend. ’s Middags zijn we gaan lunchen met Peter om vervolgens een aantal boerderijen en Lely Dealers te bezichtigen. Het was een leuke ervaring om met de boeren uit Nieuw-Zeeland te praten. Hierdoor kreeg Jelmer een goede indruk hoe het hier allemaal reilt en zeilt. Deze ervaring kan hij weer mooi gebruiken voor Lely. ’s Avonds zijn we doorgereden naar Raglan, het Surfers paradijs van Nieuw-Zeeland. Dit komt doordat de golf hier de andere kant op draaien (linksom). Iets waar wij nog nooit van gehoord hadden. Morgenochtend zullen we hier het strand verkennen om in de middag richting Auckland te rijden. De laatste dagen van Nieuw-Zeeland zijn helaas aangebroken.

Donderdag 27 september
Doordat we gisteravond in het donker aankwamen zien we nu pas echt goed waar we beland zijn. We hebben de camper gepakt en zijn naar het strand gereden waar ze aan het surfen waren, leuk gezicht. De stranden zijn hier overigens donker van kleur doordat er ijzer in het zand zit. Daarna zijn we gaan rijden richting Auckland, doordat we de tijd hadden hebben we heerlijk relaxed gedaan.  Uiteindelijk hebben we onze camping gevonden in het drukke verkeer. De camping ligt buiten Auckland, in Manukau een voorstad van Auckland. We kunnen vanaf de camping de bus naar de stad pakken, deze doet er ongeveer één uur over. We hebben om 14.00 uur de bus gepakt en waren om 15.15 uur in het centrum van de stad. We zijn hier op souvenir jacht gegaan, want ja we moeten wel iets meenemen uit Nieuw-Zeeland. Nadat de winkels dicht waren zijn we naar de haven gelopen en hebben daar heerlijk rond gewandeld en naar de gigantische boten gekeken die daar liggen. Aan de haven zit ook het restaurant Degrees, hier zijn we gaan eten op aanraden van Arno & Daphne. We hebben hier heerlijk zitten eten. Je kon hier namelijk steengrillen. Je krijgt dan een hete steen waarop dan je vlees of vis ligt die je vervolgens zelf moet grillen. Na dit heerlijke avondmaal hebben we weer de bus gepakt terug naar de camping waar we moe en voldaan ons bed zijn ingegaan.

Vrijdag 28 september
We hebben vanochtend heerlijk rustig aan gedaan aangezien we gister al veel van de stad gezien hebben. We waren rond 11.00 uur weer in de stad waar we eerst eens heerlijk een Starbucks coffee/thee hebben gehaald. Vervolgens zijn we naar de Skytower gegaan. Deze toren is 328 meter hoog waar je dus een fantastisch uitzicht hebt over Auckland en zijn omgeving. Wij zijn tot 220 meter gegaan (hoger kan namelijk niet). Het uitzicht was prachtig!. Na dit hoge avontuur zijn we lekker de stad rond gaan wandelen en hebben nog het een en ander gekocht. Vervolgens hebben we rond 15.00 uur weer de bus gepakt naar onze camping. In de middag hebben we onze camping uitgemest aangezien alles weer in de backpacks moet. De tassen echt inpakken doen we morgen aangezien we nog een aantal dingen nodig hebben en we geen ruimte hebben voor twee grote tassen in de camper.

Zaterdag 29 september
Vandaag is het dan helaas onze laatste dag in Nieuw-Zeeland. Vanochtend hebben we onze tassen ingepakt en gelukkig alles ging er weer in, dit was toch wel een opluchting. We zijn vervolgens naar Kelly Tarlton’s Sealife Aquarium gegaan. We hadden gelukkig een actie twee voor de prijs van één, anders vonden we het toch wat prijzig voor wat je krijgt. We hebben hier ongeveer twee uur rondgelopen, was leuk om te zien maar niet bijzonder. Vervolgens zijn we een klein stukje verder gereden waar ze een leuk strandje en boulevard hadden, het was namelijk heerlijk weer geworden. Aan deze boulevard zat ook een Starbucks waar we allebei koffie gehaald hebben. Ja ik herhaal ALLBEI, voor de mensen die het niet weten Arlette lust geen koffie. Bij de Starbucks hebben ze koffie met allerlei smaakjes en extra’s, zo had zij een koffie met witte chocolade en mokka met vervolgens een dot slagroom, ja zo kunnen we alles lekker maken maar ja we moeten het toch leren drinken en dit is dus een begin. Wie weet komt ze dus terug en lust ze gewoon koffie, we gaan het zien.
Na heerlijk wat tijd aan het strand doorgebracht te hebben zijn we op weg gegaan naar het Jucy kantoor om onze camper in te gaan leveren. We zijn naar het kantoor bij het vliegveld gereden en wat bleek we moesten onze camper bij het kantoor in het centrum van de stad inleveren. Gelukkig waren we ruim op tijd en zijn dus snel daar naar toe gereden. Daar aangekomen was gelukkig alles in orde en wilden we met de shuttleservice weer naar het vliegveld gebracht worden, wat bleek dat deden ze niet bij het kantoor in de stad waardoor we een taxi moesten nemen. Uiteindelijk is alles weer goed gekomen en zitten we nu op het vliegveld te wachten totdat we ons vliegtuig in mogen op weg naar Cairns.
We hebben allebei enorm genoten van Nieuw-Zeeland. Dit land heeft een prachtige natuur wat steeds afwisselt. Er werd ons gezegd dat het Europa in het klein is en we moeten dit toch een beetje beamen. Zo hebben wij het landschap van Engeland/Schotland gezien, de bergen van Oostenrijk, het plattenlandschap van Nederland, de Fjorden van Ijsland en nog veel meer.
Wij hebben in ieder geval genoten en kijken ook weer enorm uit naar ons volgende avontuur Australië !!

Hier nog even een aantal ‘wist je datjes’ over Nieuw-Zeeland.

Wist je dat…
… we 4500 kilometer gereden hebben in heel Nieuw-Zeeland (iets meer dan we verwacht hadden)
… we 22 campings hebben gehad in 24 dagen tijd.
… Nieuw-Zeeland naar Zeeland is vernoemd.
… we 0 keer op het strand hebben gelegen omdat hier het weer niet voor was.
… we de laatste 10 dagen ‘bijna’ geen regen hebben gehad.
… links rijden best makkelijk is.
… we eigenlijk wel iets langer wilden blijven.
… er in Nieuw-Zeeland tien keer meer schapen zijn dan mensen.
… elke sloot een naambordje heeft (ook al is deze maar 10 cm breed)